agnesemargot

Pragnę podziękować za... kopa... KASI dziękuję. Dawno mnie tu nie było. Ona zapytała dzisiaj :"Dlaczego?" A bo... ludzie zaczęli mnie "hejtować', wchodzić z buciorami w moje życie, krytykować. Ona na to, że przecież muszę się z tym liczyć. To prawda. Niech wchodzą buciorami, tenisówkami, kaloszami, klapkami, szpileczkami - szpileczki najbardziej lubię 😀Ale zapraszam w każdym obuwiu. Silne kobiety przyjmą nawet upier..... gumiaki, ale nie zniosą ludzi w za ciasnych bucikach. 

Myślę, że przyszedł czas, by robić to, co należałoby do naszego świata, gdyby nie pandemia. Oczywiście z pozycji "kanapy". A jeśli aktywność wymaga wyjścia i kontaktu z innymi osobami, zachowując zalecaną ostrożność. Ziemia rządzi się własnymi prawami, wiosna wybuchła nie zważając na sytuację. Słońce świeci jak dotychczas. I rozbłyśnie zieleń. A człowiek stworzony jest, by żyć. Z całej siły, na ile to możliwe. Nie do tego, by czekać. Każdy dzień będzie takim, jakim go wykreujemy. Bo wirus atakuje ciała, nie nasze dusze. Jeśli on ogranicza nasz dostęp do świata, my zamknijmy dla niego granice naszych własnych małych światów

Wszędzie pusto... Świat się zatrzymał. Ten świat, który pędził z całą siłą po wszystko. Chyba nie docenialiśmy ogromu możliwości, jakie były nam dane. Przecież to takie naturalne i oczywiste: wyjść, pojechać, gdziekolwiek i z kimkolwiek. Myślę, że w tej tragicznej rzeczywistości pozostaje nam szacunek. Do własnego zdrowia, praw i innych ludzi. I pokora, bo przecież nic nie jest na zawsze. Te dni można wykorzystać na poznawanie i odkrywanie na nowo (a może po raz pierwszy) siebie i swoich bliskich. A kiedy już powróci tzw. "normalność" to jeszcze bardziej doceńmy Wolność. Nie zabierajmy jej sobie nawzajem poprzez kłamstwa,  nienawiść i ograniczenia. Utrata wolności może się zdarzyć. Niech się jednak nie zdarza przez ludzi. 

W Nowym Roku obyśmy przestali się przejmować. Ludźmi, na których wpływu nie mamy, rzeczami, których biegu nie zmienimy, deszczowym dniem, który będzie zabieganym wtorkiem bądź leniwą niedzielą, zarwaną nocą i niewyspanym porankiem. Wreszcie tą panią, która krzywo patrzy, czy panem, który źle ludziom życzy. Błędami, które są wpisane gdzieś pomiędzy narodzinami a końcem, każdemu kapryśnie. O czym powiedzieliśmy zbyt wiele, a czego za mało, że nie zdążyliśmy z ciepłym obiadem, a jutro będziemy chcieli czegoś innego niż jeszcze przedwczoraj. I że kiecka jest za krótka albo tyłek za duży ;)))

Podobno czas na podsumowanie🤔 Nie lubię rutyny, nudy i bylejakości. Ale żeby aż tak? W tym roku sensacja goniła sensację. Doprawdy, nie o to mi chodziło. Człowiek się starzeje i więcej spokoju potrzebuje. Ten rok nauczył mnie pokory wobec życia, siebie, tego, co mam i czego pragnę. Dystansu. Milczenia. Choć gadać lubię,jak mało kto. Jednak czasem jęzorem mieleć nie warto. Było też wiele rzeczy, które pchnęły mnie do przodu. Wiele się nauczyłam. Śmiałam, płakałam. Przede wszystkim, nade wszystko i pomimo, wiem jedno. Najważniejsze. Jeśli mówić do kogoś nie chcę - nie mówię, słuchać wszystkiego nie muszę, być tam gdzie nie chcę i patrzeć na to, czego widzieć nie mam ochoty. Zawsze mogę zamknąć oczy... Albo wyjść, ot tak, po prostu!!! Życzę wszystkim odwagi, bo bez tego ani rusz! I szczęśliwego Nowego Roku. Czymkolwiek jest szczęście....😘😘😘

Czy można odwołać Święta? Ja poproszę. Tak,tak, nie róbcie oburzonych min... Zresztą, jak chcecie, to róbcie. Każdy na co ma ochotę. Ja Święta odwołuję. Bo nie rozumiem. Bo nie chcę. Bo nie mam ochoty ani siły. Nie, bo nie! Nagle świat oszalał, cieszmy się i radujmy. Merry Christmas! Choineczka, bombeczka, dupeczka... Jesteśmy w cudnej gotowości dawania, pojednań, jednoczenia się przy świątecznym stole, pustego talerza dla niespodziewanego wędrowcy. Wiecie gdzie wędrowiec ma ten talerz? No właśnie, tam, tam. Niechaj lud świętuje, nie wzbraniam. Ale dlaczego w każdym innym czasie tak się nie staramy. Co z tego, że wigilia? To w inne dni pojednania nam nie trzeba? Zaprosić, ba, nie mówię o bezdomnym, znajomego, który ciepłej herbaty i milczenia potrzebuje. Albo pytania: Co jest? Nawet nie rady, zainteresowania ludzkiego. Ostatnio dużo złych rzeczy od tychże ludzkich ludzi mnie spotkało. Pewnie niektórzy się cieszą, słyszałam i pozdrawiam. Dlatego wybaczcie, karpia nie jadam, z ch...